Recent zijn drie jonge Israëli's naar de gevangenis verwezen voor hun weigering om dienst te nemen in het Israëlische leger. Een vierde gewetensbezwaarde kreeg vrijstelling van dienst. Samen vormen zij de eerste groep van refuseniks in Israël in de afgelopen drie jaar. Noam Gur leek een nieuwe pionier. Sinds 2009 zijn er geen soortgelijke collectieve daden van weigering meer geweest. Nu blijkt dat Gur niet zo alleen is, als ze dacht. Sinds haar publieke verklaring werd Gur gecontacteerd door drie gewetensbezwaarden, en de vier coördineren nu hun acties. Een weigert omwille van de bezetting, een tweede was officier maar weigert terug te keren naar zijn reserve-eenheid en de derde is een pacifist. De laatste zal wellicht vrijgesteld worden van dienstplicht, maar de eerste twee vliegen de gevangenis zoals Gur.
Dit is het verhaal van een van hen, Alon Gurman.
'Mijn weigering is een daad van solidariteit met onze Palestijnse kameraden die vechten voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid', zegt Alon Gurman, 18 jaar, uit Tel Aviv. Hij was van plan om legerdienst te doen, totdat hij de Westelijke Jordaanoever bezocht had.
Alon Gurman in Nabi Saleh (Anne Paq / Activestills)
"Ik nam deel aan betogingen met de gedachte dat verkeerde politieke beslissingen kunnen rechtgetrokken worden. En verandering moet van binnenuit komen, dacht ik. En dus volgde ik de voorgeschreven procedure om me als dienstplichtige te laten inlijven. Pas toen ik de eerste keer naar de bezette gebieden ging, besefte ik dat ik nooit een deel van dat leger kan zijn. Ik zag het slopen van huizen, ik zag ongelooflijk geweld tegen protesterende burgers, en alles in de naam van het kolonisering. Ik was vooral getraumatiseerd toen ik werd gearresteerd tijdens een demonstratie in Al-Walaja, net toen we ons begonnen te verspreiden. De soldaten hadden mijn leeftijd, het waren mijn collega's, en ik zag het effect van de dienst op hen. Je kunt niet moreel handelen in een immorele situatie."
Gurman nam geregeld deel aan de vrijdagdemonstraties op de Westelijke Jordaanoever. “Ik zag officieren die hun secretaresses verkrachtten, soldaten die Soedanese vluchtelingen folterden aan de grens, en een legereenheid die een stad in de vlammen zette.” Tijdens de Gazaoorlog organiseerde hij protesten in Tel Aviv, waarvoor hij persoonlijke bedreigingen ontving. Dit heeft hem alleen maar gesterkt in zijn besluit tot weigering.
In een verklaring van begin 2012 schrijft Gurman : "Mijn dienstweigering is niet alleen bedoeld om deelname aan bezetting en apartheid te vermijden, maar het is een daad van solidariteit met onze Palestijnse kameraden die vechten voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid ... Mijn hoop is dat ik door mijn weigering enige invloed op de samenleving kan hebben, en zo anderen kan aanmoedigen om hetzelfde te doen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten